eve dönebildiğime şükrediyorum şu an xD

bakırköyden evime dönebilmek hiç bu kadar zor olmamıştı xD
efenim yine her zamanki gibi dersaneye gittim, ders bitti didiyle burger, sahil falan yaptık.. her şey iyi güzel eve dönücez artık..
durağa doğru ilerliyorum kızın birini gördüm 7. sınıftayken dersanede aynı sınıftaydık bakıştık tanımamazlıktan geldim filan.. koşa koşa otobüse yetiştim ve bindim.. oldukça telaşlıyım tuvaletim geldi olabildiğince çabuk eve varmaya çalışıyorum tabi bu olabildiğince çabuk minimum 80 dak. xD
herneyse bindim gidiyorum.. gittim.. ama baya gittim yani xD
sonra böyle garip bi yerlerden geçiyoruz.."ulan"dedim "biz böyle yerlerden geçmiyoduk noluyoruz??" ama hala bi umut doğru yol bu yanii xD
ama tabi doğru yol diilmiş xD böyle garip garip sitelerin arasından gidiyoruz benim içimden "oo shit.. oo shit" nidaları yükseliyo.. aslında daha ayıp şeyler de geçirdim ama yazmıyim buraya şimdi xD
evet yanlış otobüse binmişim..
146 yerine aynı duraktan kalkan 76b'ye binerek avcıların son durağına kadar gelmişim yani..
ama durak da öyle bi yerde ki, fabrikala flan var böyle garip yani xD
ondan sonra ordaki muavine sordum "ben nası eve gidicem??" flan diye..
onların otobüsüyle gidicekmişim avcılar metrobüs durağına.. 9 dakika şöförün gelip arabayı çalıştırmasını bekledik..
bu arada muhabbet bile ettik yanii.. hatta şöför 5 dak daha gelmeseydi bildiğin kankalık yolunda emin adımlarla ilerliyoduk xD
bindim otobüse ama her zaman cam kenarına yapışan ben bu sefer hemen kapının yanında koridor tarafındaki koltuğun uç kısmına oturmuş.. millete "yok ben inicem zaten" bakışları atıyorum.. rahatsız bi durum bilmediğim bi yer nereye gittiğim meçhul, hala tuvaletim var flan xD
o sırada asi bi genç girdi otobüse iyice karıştı kafam.. bi yandan ne kadar sıkıştığımı düşünüyorum, bi yandan salak mısın niye tabelaya bakmıyosun diye kızıyorum kendime, öff gelmedik mi hala düşüncesi işgal etmiş zihnimin bi kısmını, aynı anda da o pek tatlı asi gence bakmaya çalışıyoum filan xD
her neyse muavin kankam burası dedi anlattılar nerde ineceğimi.. inerken son bi kez daha baktım asi gence ve "elveda" diyesim geldi.. belki de beyz atlım oydu kim bilir xD
her neyse indim şu fakülteler durağının orda karşıya geçmem gerekiyo.. arka tarafta bir üst geçit var..
tam oraya ilerliyodum ki kent kırtasiyenin sahibinin oldukça şeker oğlu ulaş'ı gördüm. o sırada düşündüm "aa kent kırtasiyenin sahibinin oldukça şeker oğlu ulaş değil mi o? napıyo ki burda?" tabi bu ulaş kelimesinden sonra eco yapıyo.. "değil mi o? napıyo ki burda?" sorularını sorarken fonda "ulaş laşş laşş laşş aşş şşş" şeklinde bi ses var..
her neyse üst geçit e ilerlemeye devam ediyorum.. sonunda ulaşıyorum da.. heycanla merdivenlerden çıkıyorum mutluyum tabi eve varışıma çok az kaldı.. çıkarken merdivene yapışıp elimi hafifçe soyuyorum ama tuvalete ulaşmanın cezbedici düşüncesi acımı hissetmememi sağlıyo.. tepeye vardığımdaysa bunun tamamen işlevsiz saçma sapan bi geçit olduğunu ve bununla karşıya geçemeyeceğimi fakediyorum.. ve asıl gitmem gereken geçiti görüyorum.. sonra da "anammm ulaş ondan oraya gidiyomuş" diye düşünüyorum..
koşa koşa o tarafa gidiyorum.. o üst geçitten geçerken pek çok tatlı çocuk görüyorum nedense..
sonra da kafamdan geçiriyorum.. "oha avcılardaki çocuklar ne kadaaar tatlııı.." hatta haksızlık olduğunu da düşünüyorum yani..
sonunda durağıma ulaşıyorum ama ulaş binmiş gitmişş..
olsun nolucak yanii.. bekliyorum..
otobü gelmiyo..
baya bekliyorum.. sonra içime kurt düşüyo acaba yanlış yer de mi bekliyorum diye xD
soruyorum adamın birine 146 geçer diyo..
iyi bekliyorum gayet güzel..
ama yani benden başka herkes bi otobüse binip gidiyo bi ben bekliyorum sadece..
işi iyice duygusallığa vurup her gidenin ardından "sen de terket beni.. bırakın beni burda yanlız başıma" diye düşünüyorum..
en çok da kıvırcık saçlı, kumral bonusumsu tatlı çocuğun terkedişi üzüyo beni xD
şaka bi yana peşinden gitmemek için zor tuttum yani kendimi xD
bekliyorum..
hala bekliyorum xD
o kadar sinir birikiyo ki bünyemde yerimde duramıyorum.. o sırada bu seneki pasoların geçen senekilerden daha esnek bi maddeyle yapıldığını farkediyorum.. hiç bi pasom bu kadar eğilip bükülmeye dayanamıştı..
sonra çocuğun birinde kendi üstümdeki montun aynısından görüyorum.. "acaba ben mi erkek reyonundan almıştım, yoksa o mu kadın reyonundan almış?" diye düşünüyorum.. bu arada ona daha çok yakışmış xD
her neyse otobüs çoooook uzuzn süre gelmeyince sinir katsayımda o kadar büyük bi artış oldu ki artık popoları otobüslerin dışında kalmış muavinler de, kimsenin kendisini görmediğini zannederek burnunu karıştıran teyze de keyfimi yerine getiremiodu..
sonra kzın birine tekrar sordum 146 geçiyo mu diye.. bende onu bekliyorum dedi.
bizden başka 146 yolcuları da vardı.. daha doğrusu ben hareketlerinden bu sonuca varmıştım..
ki doğruymuş..
dolu geçen ve bizi almayan bi otobüsün ardından gayet dolu olmasına rağmen bizi alan otobüs geldi.. ömrümde ilk defa orta kapıdan binip ön tarafa akbil gönderdim..xD
herneyse otobüs tıkış tepişti..
ama basketçi arkadaş radarımdan kaçabildi mi? hayııııırr..
hani biz lise 1 deyken orhan mı ne bi basketçi vardı..
en değerli oyuncu ödülünü mü ne onu kazanmıştı, işte ona çok benziyodu bu çocuk..
kendisine esenyurtta veda edip yolumuza devam ettik..
bu sırada önümde oturan çocuğun ömrümde gördüğüm en büyük sivilceye sahip olduğunu farkedip, kendi çapımda yarıldım.. kimse neden güldüğümü anlamadı..
muhtemelen yarın o sivilcenin aynından bende de çıkıcak xD
sonunda esenkente ulaşıp otobüsten indim...
ve mükemmel zamanlamasıyla annem tam kapının önündeyken bei aradı xD
sonrası mı??
pek sevgili klozetimizle hasret gidedikten sonra, yeni pişmiş salçalı makarnama yumuldum xD