düştüm xD

evet düştüm xD
hem de nasıl bir düşüş anlatamam yani xD
en baştan balşıyım..
şimdi sabah emre annemi bugün 1 mayıs (ki 1 mayıs değil xD) ortalık karışıktır patlarız matlarız flan diye kandırdı - ve evet annem uyku sersemi bugünün 1 mayıs olduğuna inanmış- ben yok bizim önemli dersler var filan diyerekten okul yolunu tuttum..
ancak kendisi olmadığı için 15 dakkalık yolu 25 dakikada yürüyüp otobüsün kalkmasına 5 dakika kala panik olup koşturmaya başladım..
son dönemece girmiştim ki ayakkabım kaldırıma takılarak yere yapışmamı sağladı..
ama o yere düşme anı çok garip bi his..
bugün gökayla bundan bahsetmiştik sınıfta..
yani sanki herşey ağır ilerliyo yere düşüyosun, kaldırımı görüyosun yani geliyo, birazdan bütünleşiceksiniz ama yapabileceğin hiçbişey yok..
ben bugün denedim cidden yok bi yerden sonra yer çekimine karşı gelinmiyo
(sanki bi yere kadar yer çekimine karşı gelebilirsiniz ama bi yerden sonra olmaz gibi oldu xD)
herneyse yerde böyle bi sürüklendim iki dizimi ve iki elimi parçaladım ve belimin sağ tarafında da bir morartı oluşmasını bekliyorum xD
çanta bi yerde ben bi yerde benim etek almış başını gitmiş xD
sonra iki adam beni kaldırdı..
rezillik yani daha ötesi yok xD gerçi sercan "sen taksim meydanında yere yapışmış bi insansın bu ne ki" filan dedi.. ki o apayrı bi konu belki anlatmışımdır daha önce.. bkz:. gizemle bir yaşam dersem bi çoğunuz anlar zaten.. üstüme atlamıştı xD
herneyse sonra otobüse bindim çorabın sağ diz yırtılmış bacağım kanıyo..
yara bandı mendil filan aldım.. temizledim filan..
sonra indim o dizle vatan caddesinden millet caddesine çıktım yürüyerek ve şunu söylemem lazım açık yaraya rüzgar vurması kadar acı verici bişey daha yok xD
sonra sabahın köründe çorap aradım, incecik bir çoraba 5 milyon verdim ki nasıl içime oturdu anlatamam mecburiyetten verdim yoksa vermezdim o kadar xD
sonuç olarak acı içindeyim xD
korkuyorum çünkü dün de konferans salonuna çıkarken merdivene yapışmıştım..
bu iki oldu yani..
ama üçüncüye dayanabilir miyim bilmiyorum xD