bu sefer cidden bi suçum yok

az önce annem geldi dedi ki "yarın bıdı bıdı teyzen okula gelcek ona sana verdiğim bi belgeleri vericeksin"
ben de surat yaptım tabii ki doğal olarak "be kadın ben senin şahsi ayak işi yapıcın mıyım?"
"e ne zaman gelicekmiş, nası görüşcez buluşcaz? nerden bilicem ben kendisinin geldiğini?"
"arıycak, çaldırcakmış.."
"nası çaldırcak? hattım dış aramalara kapalı nereye çaldırıyosun??"
"didi'nin numarasını verdim.. onu çaldırcak.."
(gözlerini belertmiş bi büş.. uzun bi sessizlik.. olayı idrak etmeye çalışıyorum)
"nası ya? cidden mi? yok artık.."
"hıı.. napiyim senin hat kapalı elimin altında o vardı onu verdim.."
"heyallam yaa.."
hayır şu an allahtan elinin altında didi'nin telefonu varmış diye seviniyorum..
kazara necmettin hocanın filan numarasını eline geçirse nolucak kim bilir??
bu arada benim bu çevremdeki insanların eşyalarını kendi eşyammış gibi kullanma özelliğimin de genetik olduğunu kanıtlamış oluyoruz xD
hayırlısı xD
üzgünüm didi..
böyle olsun istemezdim inan xD xD