hollywood

romantik bi filmin ana karakteri gibi yaşasam,
ne biliyim gitsem böyle, iş bulmak için gazete ilanlarına baksam,
kırmızı keçeli kalemimle çember olarak nitelendirilmesi günah sayılabilicek derecede biçimsizce işaretler yapsam etrafına, hem de özürlü gibi 15 saniyede anca çizebilsem onları da..
en son istediğimi bulduğumda kalemimin arkasını ağzıma görütüp azıcık ısırsam "aha" diyip vursam pıt diye gazeteye sonra gazeteyi de, bütün hayatım boyunca toplam 3dk bile gözümde durmiycak gözlüklerimi ve kırmızı keçeli kalemimi de orda bırakıp gitsem..
utanmazca açık bıraksam kalemin ucunu da..
biter mi bitmez mi diye düşünmesem..
hem işsiz hem müsrif olsam böylece..
ayrıca olağanüstü bi hafızam olsa,
adresi yanıma almadığım halde bulabilsem işyerini..
sonra alsalar beni işe,
uyum sağlayamasam önce,
ortamın uyuz adamıyla çekişmeler başlasa aramızda,
birbirimizn ayağını kaydırmaya çalışsak başta
sonra aradaki çekimi ikimiz de artık göz ardı edemesek
hiç de ilginç olmazdı bence..
bunları içeren bi sürü hollywood filmi var sonuçta..