şafak

şafak şu dünyada en nefret ettiğim kelimelerdendir..
sebebi de ilkokul ve ortaokul yıllarında aynı sınıfı paylaşmış olduğum
şafak isimli iğrenç ötesi insandır..
senelerdir görmemiş olmama rağmen hala nerde "şafak" yazsa aklıma gelir tiksinirim kendisinden..
kelimelerle ifade edemiyorum şayet,
mesela açlıktan ölmek üzere olsa,
ya da acayip dayak yemiş bağırsakları dışarı fırlamış filan,
öyle kapıya kadar gelse
o kapıyı yüzüne çarpar üstelik bi gram vicdan azabı çekmem..
öyle bi nefret benimki..
ya da şu an delirmek üzere olduğumdan hıncımı çıkarıcak bi yer onu buldum kendisine saldırıyorum..
bu da olabilir tabi.



ağlamam lazım benim yaa..