on yüz bin milyon baloncuk

mutfakta camın kenarında..
ben: yaa cana abla yapma şöyle yaa valla tiksiniyorum..
annem: napıyo yine tükürüklerini mi çıkarıyo?
ben: evet bişey söyle çok iğrendim
canan abla: ehehahuhe

-----bi kaç dakika sonra------

ben: yaa canan abla çok ciddiyim yeter artık yapma..
c. a: çok eğlenceli bak bence sende yapabilirsin.. tükürükleri dudağında biriktir, hafifçe üfle..
b: böyle mi?
c.a: malzemedem çalma bol tut tükürüğü, dudaklarını hafifçe arala, yavaş yavaş üfle şimdi..

-----bi kaç dakika daha sonra-----
c.a: ahauhauahua işte bu bee beni bile geçiceksin nerdeyse.. biliyodum sen de bu yeteneğin olduğunu biliyodum..
b: euheuhe harika yaa..
c.a: halaaa gel bak gel..
annem: allah sizi naapsın daha bişey demiyorum iyice pisleştiniz..



kıssadan hisse:
tükürükle baloncuk yapmak oldukça eğlenceli bi eylemdir..
kuzenimden öğrendiğim kadarıyla bunu yaparken surata boş bi ifade verip gözleri tek bi noktaya kilitlemek suretiyle karşıdakinde "noluyo ulan?" tepkisi verme isteği yaratıcak derecede psikopat bi görüntü yakalayabilirsiniz..
haydi pıtırcıklar hep beraber blupblopblap..
(anlamadın sen tükürük baluncuklarının patlama sesi onlar..