bastılar yine

oldukça yoğun alışveriş yapma ihtiyacı ve isteği, param olmamasıyla kombinlenip, üstüne aynı sebepten sıfıra inmiş sosyal hayatım, olmayan uyku düzenim ve haala ötmekte olan sağ kulağım eklenince, evde "sürekli bilgisayar başında oturuyosun, kalk bişiler yap ne bu böyle" diyen anneye çemkirme hakkını fazla fazla kendimde buluyorum açıkçası. dahası zaten çemkirmemin içeriğini (yukarıdakiler değil) şu an burda açıklamıycak olsam da haklı olduğum su götürmez bi gerçek çünkü bazı konularda tahammül sınırını çoktan aştım ve anneciğim de bunun fazla fazla farkında. işte bu farkındalık sebebiyle daha çok üzülüyo ama ben de üzülüyorum yapılcak bişi yok.