karnım aç sırtımın da pekliğini nası ölçüceğimi bilemedim açıkçası

yarın vermem gereken portfolio'ya bir adet reaction yazılması gerekiyo. yazdım mı? yazmadım. neden? canım istemiyo. işin güzel tarafı canımn istememesi dışında herhangi bi bahanem de yok çünkü bilgisayar başında boş boş takılmaktan başak bişey yapmıyorum. yani aslında şu ödev yapmaz halimle bile gayet can sıkıntısı içindeyim ve ödev yapmak canımı bundan daha fazla sıkmıycak zaten.

güzel hayatımdan bi başka ayrıntı da yarın akşam eve gidiyo olduğum. ay lav bütün bankalarla sorunlu olduğu için para akışını benim hesaplarım aracılığıyla yapan ebeveynlerim, ay lav sırf para vermek için yarın eve gidicek olmak. şaka bi yana uyuz oldum. yarın akşam eve gitmem demek, sonraki sabah evden gelmem demek ki bu da erken kalkmak demek oluyo. ama bi yandan banyo olayını eve denk getirebilirim ki bu hoş bi şey cidden.

slovakyadaki adını unuttuğum kızın plastik gibi haddinden fazla pembe ojesi ilk defa birileri tarafından beğenildi. bunun tam da yeni oje almanın hevesiyle coşk (coşkunun isim hali yaptım ben bunu.. coşum da olabilir ama coşk daha güzel bence) dolduğum ve bunları çıkarıp hevesle yenileri sürüceğim gün olması da ayrı bi güzel ayrı bi bal.