normal zamanda sorun yok, normal zaman iyi.. çatıcak insan bulamazsam fena işte.

soz zamanlarda yeterince nefret saçamamış olucam ki akşam akşam hiç alakasız şeylerle doldu beynim, durup dururken bi sinir bastı, bi uyuz olucak şey arayışlına girdim. buldum da. güler yüzüm ve yeri geldiğinde fazlasıyla inceleşip sevimli bile denebilecek bir kıvama ulaşan sesimin (kıvam? ses? aferin büşü.) arkasında korkunç bir tiksinme kapasitesine sahip bir canlıyım.

bu sefer yine kime gıcık oldum? "yaa benim hayat felsefem.." diye başlayan cümleler kurup, hayata, yaptıklarına neyin böyle garip anlamlar yükleyen; o yüklediklerini ilk defa aşık olmuş erkek çocukları gibi minimum edebi beceri, yıllarca ödüllerden ödüllere koşmuş gibi maksimum özgüvenle ifade ederek karizmatik olmaya çalışan insanlara! (günün uzun cümlesi de bu olsun madem)

hayır duysan sanki çok ilginç bi hayatı filan var, yaşadıkları, gördükleri, duydukları çok fantastik! en büyük derdi "vizeler yaklaşıyo nabıcam?" olan adam kocaman kocaman laflar etmeye çalışıyo.

he gülüm he canım.. kız kaldırmaya çalıştığınızı bilmiyoruz sanki. heyallam.