winter break

posttaki (gönderi) ergensel ifade açığını kapatmak adına hisli gibi fotoğraf.

bana insanların sarma sarabildiğimi fark ettikleri an yaşadıkları şaşkınlıktan daha çok keyif veren bi şey yok. düşünüyorum, vallahi yok. en son ananemin sarma saran büşü manzarası karşısında dumurlardan dumurlara koşmasından aylar sonra babanem de "allahım neler oluyo yareppim!?" seviyesine geldi. ama şaşırmaya gerek yok, ben sarma sarabiliyorum. gerçekten. sadece yapmamayı tercih ediyorum.

bi de hayatımın ilk salçalı ekmeğini yaklaşık yarım saat önce yediğimi ve çok beğendiğimi söylemek istiyorum ama karşılığında bi anda "aaaa nası yaa, çocukken ben çok yerdim.." diye başlayan, ilginçlikten çok uzak ve hatta gayet standart anılar duyma ihtimaliyle çok geriliyorum. neyse, söylemedim farz et.

tatil planı hazır nartık ne kadar tatil denebilirse. pazartesi şehremini, salı şehremini + avaz toplantısı, çarşamba evde takılmacalar önceki gece yurtta kalmışsam eve dönüş, perşembe didilerde yılbaşı ki bundan hala ebeveynlerimin haberi yok. hayırlısı tabi. sonrasıysa evde pineklemece pek tabii.. gerçi okula iki gün yerine tek gün gitsek daha bi sevinicektim. salı mesela.