düşünüyorum ama bulamıyorum

evde ekmek bulamayıp yumurtayı zeytine katık yaparak karnımı doyurmaya çalıştığım şu saatlerde, tam az demlendiğinden kelli alenen yaprak kokan çayımı yudumlamak için ağzıma yaklaştırıyodum ki zihnimin orta yerine (fikrimin ince gülü) bi şimşek çaktı ve yıllar yıllar önceden, gerizekalı bir ilkokul çocuğu olduğum dönemlerden kalma bi fıkrayı hatırlamaya çalışırken buldum kendimi. bi "şef tali" vardı bi de bunun "r"leri "y" olarak telaffuz eden bi karısı.. hiç komik bi fıkra değildi, yani çok gerizekalıcaydı.. keşke hatırlayabilseydim.. bu beni, bira sevmememden sebep bir sıfır geriden başladığım alkollü mekan muhabbetlerinde "geçmişe dair garip ayrıntıları hatırlayan ilginç insan" yapardı, bunun gazıyla masadaki tütün ve alkol içerikli mamüllerin kadrajda olduğundan emin olduğum fotoğraflar çeker feysbuka kordum. altına da "nası içmiştik yau o zaman" tadında yorumlar yapar, bi iki tane de kimsenin anlamadığı espri patlatır, insanlara alttan alta siz anlamazsınız mesajı verirdim. olmadı, hayırlısı artık.

bunun üstüne içimde ateş var atalay üzüyorsun beni diyor ve ortamı terk ediyorum.. şaka maka ikinci kıza çok üzüldüm yahu.