hallo güzel insan!
beynim süngerleşti. bişeyler yazmak isteyen ama üşenen insan hallerindeyim. hani bahsedebileceğim bi ton şey var ama onları cümle haline getirip, araya bağlaçları neyin sokuşturmak çok zor geliyo şu an, hani kafam durmuş gibi, yazdığım hiç bi şey güzel ya da komik olmicakmış gibi..
donuyorum. elim ayağım her bi yanım donmuş vaziyette. bu noktada binanın sağını solunu boyamayı yalıtımdan daha önemli gören apartman sakinlerine sevgilerimi iletmek istiyorum. üşümekten yoruldum resmen.
karnım aç. gidip gelip bişiler atıştırıyorum ama karnım doymuyo, karnımın doymasını geçtim açlığımı yatıştırmıyo bile. en iyi alternatif yumurta ama her gece her gece yumurta yemekten içim çıktı. meyve desem evde sadece nar ve ayva var.. bi de garip bi şekilde konserve ananas. bu sonuncusuna neden sahibiz inan ben de bilmiyorum zaten tadı çok kötü, turşu gibi.. her neyse bu noktada da nar'ı kim ayıklıycak, ayvayı on saat kim çiğniycek de yutucak aşamasındayım. neden kolay tüketilebilir meyvelerimiz yok ki bizim de normal insanlar gibi aşaması olara da bilinir.. aa bi dakka sanki emre babaannemden gelirken bişiler getirmişti. an itibariyle bi dakka olm evde bişiler olabilir aşamasına geçmiş vaziyetteyim. gidiyim bi bakiyim (03:21)
oha elmayla portakal buldum yaşasın o zaman. (03:23)
mutluyum ama artık resmen şu an ben. bi şeylerden şikayet edesim filan kalmadı meğer tek derdim gıdaymış.
neyse öbdüm o zaman radyoda da black çalıyo zaten. bence de bi alakası yok.
Kayıtlar
6 küçük şişe sallanıyor:
bizim evde de günlerdir bakü'lü bi pop-jazz sanatçısı kalıyo. albüm çıkarıcakmış. (radyoda çalan black'in yazıyla olan uyumsuzluğunu geçmeye çalışıyorum; ama bu söylediğimin doğru olduğu gerçeğini değiştirmiyo.)
hahaha oha ne alaka be :D bizim de bi taıdık vardı kendini şair sanıyodu teker teker bütün akrabaları geziyodu, o geldi aklıma.
daha kalıcak mı bakülü pop-jazz sanatçısı tanışmak istedim resmen :D
ya ev arkadaşıyla kavga etmiş. babamın da eski bi tanıdığı, kız başına dolanmasın ortada diye eve getirdi nerden baksan bi haftadır bizde. bilmiyorum daha ne kadar kalcak, kader kısmet artık. ama diksiyon şahane ya, biliyosun yabancı insanlar türkçe konuşunca yanaklarını [hayır seninkileri değil] sıkasım geliyo..
ve fakat babanın bakülü pop-jazz sanatçısı tanıdığı olması, bundan fantastik bi şey değilmiş gibi bahsedemezsin.. ben de istiyorum yau :)
buzdolabında konserve ananas bulunan birine göre fazla sakinsin dostum.. ayrıca şimdi fark ettim ve soruyorum: o üşengeçlikle 2 dk.da mutfağa gidip gelmeyi nasıl başardın?
motivasyonum açlık olunca böyle oluyo bebeyim.
Yorum Gönder