büşü'yle psikanaliz

psikanalizin terapötik etkileri üzerine uzun ve sıkıcı bi yazı yazmak isterdim tabi, itiraf et sen de isterdin, psikanalizin terapötik etkileri diye başlayınca bile bi anda nası karizmatik oldum görüyosun en nihayetinde.. işte ben de isterdim ama yazamıycam tabi. rüya anlatıcam da onu "ay ayten abla geçen gece ne gördüm allah hayırlara vesile etsin şimdi bi at vaaar.."dan daha başka bi eksene kaydırmaya çalışıyorum.

şimdi okuldayım ben. bi çocuk var yanımda, küçük böyle 5-6 yaşlarında adı onur, bunu bana emanet etmişler filan. sürekli bunun peşinde koşuyorum, acıktın mı şu mu bu mu diye. açıkçası bunu son zamanlarda, özellikle dün gece çok fazla "onur" içeren bi şeyle uğraşmış olmamla ilişkilendirdim. her neyse. sonra işte bunu yemek yedirmeye götürüyorum yemekhaneye ama, yemekhane çok güzel bi yer olmuş, servisler filan çogiyi yani. sonra yemek servisi yapanlardan biri büşraymış. büşrayı da kafada dönüp duran büşra eskişehir'e dönmeden buluşalıma bağlıyoruz ve devam ediyoruz. sonrasında bişiler oluyo akşam olmuş filan yurda gidiyorum, bi yandan lanet çocuk onur'u kaybetmiyim aman halleri. gidiyoruz, meğer yurtta bütün avaz ahalisi aynı odada kalıyomuşuz. bu sırada kuzenim merve'de ordaymış. herkes uyuyo, ben böyle bilgisayarda takılıyorum filan, sonra fatih sanırım fırça atıyo bana bu saatte gürültü yapıyosun diye.

işte tam paparayı yerken evin koridor tarafından cırtlak sesli bi kızın evlerine gelen misafirin kendisine attığı fırçayı bağıra çağıra anneme anlattığını işittim. güldüler ettiler, annem birilerini uğurladı. kalktım, annem eve misafir geldi gitti anca kalktın yahu dedi. saate baktım 5 olmuş. tebrikler büşü, sonunda uyku düzenin yazlık sisteme geri döndü.