sana balon alsam maralım (1) kene gibi üstüne yapışmış o kızdan kurtulur musun acaba?

işte o balonlar.

naber?

züğürtlüğün doruklarında dolandığım şu günde didi'nin geçmişten çıkarıp getirdiği züğürtness will be my epitaph esprimle kendi kendime dönüp fakirim ama komiğim dedim. kendi esprilerime çok gülüyorum ben, oyh amma komiğim ha diyorum insanlara, fakirliğim yetmiyomuş gibi bi de antipatik oluyorum. zaten bi insanla doğru düzgün bi insan ilişkisi geliştirebilmem için aylar yıllar harcamam gerekiyo, saatler süren rahatsız edici sessizlikler filan, onları da şu yüzden kaybedicem çok şahane olucak. neyse mühim insan cate blanchett'in benjamin'in enteresan olaylarında söylediği gibi, kizmet..

dün de yoktum farkındaysan. akşam 5'e kadar oda içi aylaklıklar, sonra avaz, sonra bümkarnaval derken sıra gelmedi bi türlü. bümkarnaval denen olayı da iyice sevdim ha. gerçi bugün herkes dün kafan iyi miydi? diye sorunca biraz kendimi sorgulamadım değil, gayet normal halimdi o benim çünkü ama çok da ses edemedim yani.. yok sarhoşluktan diil o şahsi mallığımdan kaynaklanıyo mu dicem?

bi de bi şey fark ettim bakışlarını kontrol etme özürlüsülüğü var bende (özrü desem her şey daha kolay olucaktı ama keşke bunu şu şahane kelimeyi uydurmadan önce akıl edebilmiş olsaydım değil mi ya?) bakıyorum. baya düz bakıcıyım yani. çoğunlukla memelere ve öpüşen çiftlere bakıyorum. burdan taciz ettiğim herkesten özür dilerim ya, valla tutamıyorum kendimi, istemsiz bi bakma hali o.

bu kadar sanırım. e hadi kal o zama sağlıcakla.