ilk küfür edişimi hatırladım bi anda

şimdi öğretmen çocuklarının hepsi aynı durumu yaşar mı bilmiyorum ama benim annem hiç küfretmezdi, kendisi yanımda ilk defa "kıç" dediğinde ortaokulda falandım ve resmen dumur olmuştum. günlerce kendime gelemedim, hayata bakışım değişti falan. çünkü normalde bırak küfretmeyi yanında "oha" diyince kızdı kadın senelerce. meğer annem de ayıplı şeyler söylermiş. bildiğin "biz büyüdük ve kirlendi dünya"yı yaşadım.

her neyse ilk küfürlerimi anlatıcaktım. gerçek anlamda küfür sayılmaz aslında, çünkü tecrübem yok enteresan şeyler bilmiyorum. ilkokul 3 ya da 4'te falanım heralde o sıralar, annem sabah büfeye gönderdi beni. olayı hatırlamıyorum ama ya büfeciye ya da anneme sinirlendim. ama çatlıycam yani sinirden başladım saymaya.. saymak dediğime bakma söylediğim şeyler de "bok, göt" falan. içimden böyle "göt ya göt göt göt" diye tekrar ediyorum. dünyanın en sefil sahnesi olabilir. sonra sinirim geçti tabii, çok utandım kendimden. 

gerçekten küfür eden insan olmamsa bi kaç yıl daha aldı.

hoy bilmiyosunuz ama

çok akça pakça çocuktum ben.