modanın çok manasız bi şey olduğunu fark ettim geçenlerde

naber?

48 dakikalık gılgamış seansım üstüne, 1 saatlik jack london seansımla kişisel konsantrasyon rekorumu kırmayı başardım. şu an kendim için düşünebildiğim en iyi gelecek alternatifi kafamı duvarlara vura vura ölmeye çalışmak şeklinde.. ne var ki zoru başarmayı sevdiğim herkes bilir. işte bu sebepten 3 hafta içinde yapmış olmam gereken okumaların hepsini bi gecede bitirmeye çalışan insan olmayı seçiyorum.


bi konuda anlaşalım, doğal güzellik diye bişi yok.

o değil de bi açıklama yapmak istiyorum yahu, ben öyle ders çalışabilen bi insan değilim. çevreden aldığım tepkiler nası olduğunu bilmiyorum ama bi şekilde böyle bi izlenim bıraktığım yönünde. olay aslında şu şekilde, nası ders çalışıcağını bilen kankalarım var. daha doğrusu kankalarım nası ders çalışılıcağını biliyolar ve çalışıyolar da. çalışmakla kalmıyolar sağolsunlar beni de darlıyolar "çalışsana olm" gibisinden. öyle yani. zaten öss'yi de onlar kazandırttı falan gibi bi yerde. annem hep diyo "didiyle dilşut olmasa kazanamazdın sen bi yeri ha" diye. bu da böyle bi anım.

sanırım sonunda çay içerek ölmeyi başarıcam. resmen midem skiliyo ama yapılcak da bişi yok bi yerde, içmesen napıcan?

dansçı erkekleri çekici bulabildiğim gün gerçekten bambaşka bir ben olmuş olucam. erkekte dans (özellikle latin) çok gay duruyo yahu, yapılmasın böyle şeyler.

birazdan armut yicem.