tebrikler... geçmiş

böyle de görsel çalarım. resme tıkla bak seviceksin bence, orda bunlardan daha çok var.

hallö o zaman.

an itibariyle finalleri bitmiş bir gencin durdurulması güç coşkusu sarmış vaziyette dört bir yanımı. dua edin de short story'den 94 alıyım, bi tane A görsün ebeveynlerim, sevinsinler falan.

doydos'u seviyorum. doydos karın açlığı dolu gecelere doğan bir güneş, adeta bi yaşam kaynağı. ne var ki sipariş gelmek bilmiyor. hadi doydosum, hadi canım.

demem ve doydoscunun gelmiş olması.

insan bazı bazı şaşırıyo. şaşırdığı şeye aynı zamanda üzülüyo ama yapıcak bi şey olmuyo. yapıcak bi şey yok, anca kızabiliyorum. anlamlandıramıyorum.

galatasaray'ın yeni stadı o kadar umrumda değil ki, hani o kadar umrumda olamaz anlıyo musun? hayır boşuna twitter feedimi dolduruyolar ona kızıyorum.

sesimin bu kadar kötü çıkabileceğini kimse tahmin etmiyodu sanırım. güz dönemine verdiğim finalle otomatik olarak takılmacalara da ara veriyorum ki, tatil olarak da adlandırılan söz konusu zaman diliminde en azından çaba harcandığında dişi bir kişilik olduğum ayırdına vardırtabilen sesime kavuşabilmem hususunda umutlanmama sebebiyet vermiyor değil. (içimdeki pollyanna)

son zamanlarda duyduğuma en çok sevindiğim şeyler gizem tarafından gelen "sen kilo vermişsin" ve seval'den gelen "dünyadaki tüm klişelerin mına kor gibisin". canlarım, ikisini de böğrüme böğrüme basasım var.

dün akşam didilerde normal yollarla açamadığımız tek kullanımlık su altı kamerasına çekiçle daldık. lastikten dandik düğmemsi bişeyini yüzüme gözüme yapıştırarak eğlendim falan (böyle şeylerle eğlenebiliyorum bazen) fakat sonrası hiç güzel olmadı. an itibariyle çenemin muhtelif yerlerine dirsek yemekten kurtulamamış gibiyim. mosmor.

kaçıyoruuum, kaçtım.