o değil de dün bi adamla tanıştım. görsen üniversitenin sahibi sanarsın, sürekli bi "bizim üniversitede, bizim üniversite, bizim üniversitedekiler". yarım saat boyunca "kitap filan lazım olur da bulamazsan ben ayarlarım, yaparım ben bizim üniversiteden hallederim. pahalı gelirse filan ayarlarım ben sana, bana haber et sen hallederiz." cümlelerini tekrar edip durdu. konuştukça kendiyle daha çok gurur duydu, daha bi dik oturmaya ciddi bakmaya başladı. acılar içinde yardıma muhtaç bi öğrenciye (ahah ben!) yardım etmeye çalıştığı için gittikçe daha ulu bi insan olduğunu düşünüyo, kendini dizilerde kocaman masaların arkasında oturan kır saçlı karizmatik işadamlarına daha yakın hissediyodu. daha fazla dayanamayıp "eheh meheh teşekkür ederim" diyip kaçtım odadan.
meğer bilgi üniversitesinde şöförmüş.
oh my çok çılgın!
Kayıtlar
3 küçük şişe sallanıyor:
oha ben bile bizim üniversite lafının ağzımda eğreti durduğunu düşünürken adamdaki özgüvene bak.
yabancı değiliz biz bu duruma büşş.. (bkz.şehremini anatolyın hayg sıkuul fahri müdürü:memet amica)
@gürültü: sorma bacım şaşkınlıkla baktım kendisine
@beyza: öncelikle nickine uyuz oluyorum. çok artiz hiç bişi anlamıyorum :) memet insanını hiç düşünmemiştim bak evet baya benzerler aslında. sadece bu adam o kadar agresif değil.
Yorum Gönder