yakışıklı birinin yanında uyanmak gibisi de yokmuş

uyumak için ideal mekan: otobüs.

uykum var! hem de öyle böyle bi uyku değil.

günde en az 9 saat uyuyup, öğlen saatlerinde uyandığım halde neden bi türlü uykumu alamadığım sorusunu bi süre önce sormayı kestim. zaten çok uyuyorum, uyumiyim ki bence filan demiycem. başka bi şey anlatıcam uykuyla ilgili.

şimdi günün erken vakitlerinde dersten salıverilmiş bi takım insanlar (didi ve ben) olarak beşiktaş'a gittik. amaç yok, para zaten yok. zaman geçsin. sonra tabii bi de bunun dönüş faslı oluyo doğal olarak. bindim işte yurda dönücem ama nası uyku bastırdı böyle tatlı tatlı, yasladım kafayı, yana kaykılmadan dolayı ister istemez sol lobu da verdim yanımdaki kıza, atkımdan parfümümü koklaya koklaya uyumuşum. arada böyle uyanır gibi oldum bi iki kere ama tam da olmadım yani, bi hareketlilik sezdim ama devam ettim uyumaya istifimi bozmadan. bu arada beşiktaş'la hisarüstü arası kısacık ki diye düşünme yağmur yağıyodu, ondan uzun sürdü yoksa biz de biliyoz. her neyse sonra tabi aradan biraz zaman geçti kalktım artık dedim hayvan olma ama hala mallığım üstümde yani saçım başım dağımış, çipil çipil bakıyorum dünyaya, ne? ha.. hangi duraktayız? halleri. işte ne olduysa o an oldu. varlığımı anlamlandırma çabaları içinde kafamı sola çevirmemle bi baktım şişko kız gitmiş yerinde böyle baya tatlı bi çocuk var. bu ani değişim karşısında baya bi afalladım tabi, bi süre anlayamadım bi kaç kere dönüp baktım suratına filan sonra dedim evet bu resmen tatlı bi çocuk. sonra dedim lobu topliyim bari olmaz böyle. topladım ettim, ehe ne tatlıymış filan diye düşünüyorum sonra baktım karşıdan bi kız böyle garip garip bakmaya başladı bizim tarafa. başta anlam veremedim yine tabi, algılama düzeyim baya aşağılara inmiş o sıralar. sonra fark ettim o garip yüz ifadesi çocuğu keserken özellikle yapılan bi şeymiş. çekici ifadesi midir nedir bilemicem artık. kafayı aşağı eğip gözlerle yukarı çocuğa doğru bakıyo, baya zor, şu an evde baş ağrısından ölüyodur muhtemelen o kız da neyse. sonra kız böyle garip garip hareketler yapar, arada klip çeken insan tripleriyle saçlarını bi taraftan öbür tarafa atıp bi dışarı bi yanımdaki çocuğa bakışlar atarken, annesi olduğunu düşündüğüm bi kadın kızın yanından kafasını uzatmak suretiyle görüş alanımızın ("biz" farkındaysan, gördüğün gibi tatlı çocuk olunca benimsemekte hiç zorluk çekmiyorum) sınırları içine girip kulaklarımızı nooldu kızım, niye bi anda sustun? nidalarıyla doldurdu. epic dedim, fail dedim, gidiyim biraz daha uyuyim bari dedim, indim otobüsten.


uyumak yok tabi, ödev var gerçi nereye uyuyon.