bu hep böyle olur

Ne zaman sevgilisi olan korkunç bi kız görsem (burda korkunçluktan kastım güzellik değil. embesil filan da olabilir. genel düşün) Şu kız bile birini bulmuş ben bulamıyorum diye hayıflanırım. Ve işte o zaman didi kaşlarını havaya kaldırıp yüzünü ekşitmek suretiyle öff büüş gerçekten onun sevgilisi gibi birini mi istiyosun? der. Halbuki olay öyle değil. Sonuçta o onu beğenmiş, ben berikini beğeniyorum. Onunki gelmiş benimki gelmiyo. Böyle bi çerçeveden bakıyorum olaya.


Bi de uykusuzluktan mallaşmaya başladım galiba.