bayram gibi sanki güzelmiş gibi

bugün telefonuma tamı tamına 4 tane bayram mesajı geldi. kişisel rekorum. sevindim falan.

halbuki bayramları sevmem. ne var ki bu sene öncekilerden farklı olarak, ilerde ebeveynlerimi bu kadar sık görmediğim ve bütün yıl eşek gibi çalıştırılıp kuş gibi tatillerle avutulmaya çalıştığım zaman kendisine sempati duymaya başlayacağım gerçeğini fark eylediğimden hakkında önceki senelerde olduğu kadar ağır konuşmamaya karar verdim. hem tatlı falan da var. yuvarlanıp gidiliyo işte.

hala yengemlerdeyiz. dahası bi hafta kadar daha burda kalacağımız öngörülüyo babam tarafından. "aman siz de bi türlü taşınamadınız lan" dediğinizi duyar gibiyim. ben de diyorum aynını. ne var ki ev bitmiyor, bitemiyor. annems daha bu ev taşıma işinin en başından beri "biz o evde oturmicaz bak görürsünüz, bana hiç orda yaşıycakmışız gibi gelmiyo" diyo. kader kizmet.

dün gece itibariyle eski dostum bronşit yine kendini hatırlatmaya geldi. yerim, hiç bi fırsatı kaçırmıyo, çok seviyo beni. illa nefesimi darlıycak, yirimss.

bayramla alakalı tek sorunum akraba tespit ve ayrımı konusundaki yetneksizliğim. kimse bana kimin kim olduğu, kime nası davranmam gerektiği konusunda yol göstermiyo ki. mesela babamın bi takım kuzenleri var, bırak birbirinden ayımayı tam olarak kaç taneler onu bile bilmiyorum.hayır gisdip sosan dicekler eşek kadar kızsın, beş bin bayram geçirdin hala mı öğrenemedin? öğrenemedim arkadaş. olmüyör. hayır birbirlerine benziyolar falan ama, çok garip.

baklava güzel. baklava yemek lazım.