Gözlerim kuru

Yapılacak çok iş var, çok, pek çok. Can sıkıntısından geberdiğim şu günlerde kötü oldu diyemeyeceğim. Uykusuz kalınacak günlerden korkmayalı çok olmuştu.

Kuzenimin kızı, kedimiz dahil evdeki herkesi bağrına basarken beni tanımadı, üstüne tanışmayı da reddetti. Bunca yıllık hayatımda ik defa evdeki çocuğun götünde dolaştığı insan değilim. Doğrusunu söylemek gerekirse şikayet edilebilecek bir durum değil.

Paylaşmayı o kadar sevmiyorum ki, olur da ileride bi gün evlenecek olursam "Bana ne, benim düğünümde neden eğleniyolar?" tribiyle hır çıkartabilirim.

Bazı insanları ne kadar sevdiğimi fark edince kendimden korkuyorum.

Workaholics isimli şeye başladım. Community'den bu yana izlerken kahkahalar attığım tek dizi. Bayadır bu kadar güzel saçmalayan birilerine maruz kalmamıştım.