Hayır

Çılgınlar gibi Workaholics izliyorum. Kendisi uzun zamandır izlediğim en komik şey ki aslında çok sayıda komik şey izliyorum. (Ha, bi de Blake Anderson'a aşık oldum)

Aylardır Facebook yüzünden sinirlenmemiştim, son üç beş gündür FB kaynaklı sinir streste eski performansımı yakalamış bulunuyorum. (Gözlemlerime göre FB feed'ime ateş püskürdüğüm zamanlar kendi hayatımdan memnun olmadığım dönemlere denk geliyor.)

Akrabaların uzaktan sevilmesi gerektiğine inanıyorum. Senede 1 bilemedin 2 kere görüşüp ihtiyaç durumunda birbirine yardımcı olmak ideal akrabalık durumunu tanımlıyor bence. Günün sonunda tek ortak noktası kan bağı olan adamlarız.

Hayat kadar da overrated bir şey olamaz. Dünyanın en depresif insanı olduğumdan ya da acılar içinde yaşadığımdan falan değil, çoğu zaman keyfim gayet yerinde. Sadece, anlamıyorum. Mevzu "uu işe git, evlen, emekli ol, öl. iiyranç" tribi de değil, fight club kurup birbirimizin ağzını burnunu kırsak da aynı şey. Saçma yani.