you can live in this illusion*

naber?

blogger yasağı canımdan can alıyo, yoğun çalışmalarım sonucunda yurttan blog yazabilir ama yazdıklarımı okuyamaz vaziyetteyim. bi kaç güne yasak kalkıyomuş diye bişi duydum, heyecanla bekliyorum falan.. dns kullanılamayan yurt çok çok kötü.

bu arada kimsecikler tarafından terk edilmemiş olmam da inanılmaz güzel falan.. kalpler, kalpler..


dünya üstünde yapmayı en çok sevdiğim şey to do list'ten madde silmek. (beklentileri karşılayamadıyam özür dilerim ahah)

ebeveynlerimin daha az müdahil oldukları bi hayat için pek çok şeyden vazgeçebilirim. sadece ben değil, onlar da mutsuz bu içli dışlılıktan. henüz fark edemediler ama..

bu dönem okumalarımın birikmesinin 3. haftada gerçekleşmesi iyi bi öğrenci olma yolundaki çalışmalarımın işe yaradığının işaretçisi. geçen dönem ilk hafta bile okumam gerekenleri okumayı başaramamıştım.

sanki bişiler söylicektim de unuttum gibi hissediyorum. keşke öyle hissetmesem.

*you can choose to believe






VE FAKAT ÖNİZLEMEDE ŞANSIMI DENERKEN BLOGLARIN AÇILDIĞINI FARK ETMEM... MUTLULUKTAN AĞLIYCAM ŞU AN. TAM OLARAK ŞU AN.