Dövmeli Kurumsallarla Şişli Manzarasına Koşarken

Yine kendimi zengin sandığım bir döneme girdik. Salak gibi her yere taksiyle gidiyorum. Yalvarırım biri beni tutsun, yoksa bu ay bitmeyecek.

Spora başlamak şimdiye kadar yaptığım en harika şeylerden biriymiş. İki günde sıkılaşmadım tabii, açıkçası sürecin fiziksel anlamda ne gibi bir geri dönüşü olur onu da bilmiyorum ama kafa açtığı kesin. Soyunma odası bile tek başına yeter. Şimdilerde dövmeli kurumsalları incelemeye başladım. Yeterli miktarda veri topladığımda gerekli aktarımı yapacağım.

Gerçekten kötü bir şey tecrübe etmek istiyorsanız kendini troll sanan bir komik olmayanla yarım saat geçirmeyi deneyin. İnsanın ruhunda silinmesi zor izler bırakıyor.

Hayatımın bir noktasında moda + popüler kültür üzerine yayın yapan bir ortamda takılmam lazım gibi hissediyorum. Tatil gibi iş. (Şaka yapıyorum, muhtemelen götlerinden kan alıyorlar.)

Bugün bindiğim metrobüs bozuldu ve bir anda aracın içi dumanla dolmaya başladı. Ayaktakilerin hepsi dışarı koşarken oturan tek bir insan yerinden kıpırdamadı. Bilmeyenler için, İstanbul'da yaşamak böyle bir şey. Her gün metrobüse binseniz anlardınız.